Straatsburg

Stad op de grens van Frankrijk en Duitsland die volgens de Fransen symbool staat voor de na-oorlogse eenwording van Europa. Tegen de zin van een meerderheid van de Europarlementariërs, inclusief die van GroenLinks, vergadert het Europees Parlement er elke maand een week lang.

Tijdens de zogenoemde Straatsburgweken kan het idyllische stadje amper de toestroom van duizenden ambtenaren, fractiemedewerkers, Europarlementariërs, assistenten, stagiairs, tolken, chauffeurs, bodes, veiligheidsfunctionarissen, eurocommissarissen, diplomaten, journalisten, lobbyisten en bezoekersgroepen aan. Wat op papier lijkt op een snoepreisje, is in de praktijk voor velen een week met extreem lange werkdagen, te kleine werkkamers en overnachten in te dure hotels.

Stoppen met dit rondreizende circus zou een besparing opleveren van tweehonderd miljoen euro en twintigduizend ton CO2. Maar het Europarlement beslist daar niet zelf over. Er is een verdragswijziging nodig. Daar moeten dan alle regeringen mee instemmen. En voorlopig is Parijs daar niet voor te porren. Ook de Raad van Europa en het Europees Hof voor de Rechten van de Mens zetelen trouwens in Straatsburg, maar die horen niet bij de Europese Unie.