Rapporteur

Europarlementariër die procedureel verantwoordelijk is voor een specifiek dossier.

Nieuwe wetsvoorstellen van de Europese Commissie gaan voor ze door het Europees Parlement gaan eerst door een parlementscommissie. Daar wordt het voorstel besproken en zo nodig aangepast. Andere politieke fracties kiezen ieder een schaduwrapporteur, de Europarlementariër die het dossier voor de fractie volgt en meestal woordvoerder is op dat dossier.

Daarna komt het rapport op de agenda van de plenaire vergadering en kan het parlement nog om aanpassingen vragen.

De toedeling van rapporteurschappen aan de commissieleden gaat met het nodige getouwtrek gepaard. De commissies hanteren een puntensysteem, dat de fracties in staat stelt te ‘bieden’ op rapporten. De grootste fracties hebben de meeste punten tot hun beschikking.

Sommige rapporteurs laten het schrijven van een conceptrapport geheel over aan de ambtenaren van het commissiesecretariaat. De rapporteur die het werk zelf ter hand neemt, kan grote invloed uitoefenen op het standpunt van het parlement.

Wordt het rapport echter door de parlementscommissie geamendeerd, dan moet de rapporteur in de plenaire vergadering de meerderheidsopvatting van de commissie weergeven, niet het eigen standpunt. Deze regel heeft tot gevolg dat rapporteurs soms hun naam van het rapport laten halen als het ‘kapotgeamendeerd’ is. In dat geval verschijnt het rapport onder de naam van de commissievoorzitter.