Transnationale kieslijsten

Een Nederlander mag bij de Europese verkiezingen nu alleen stemmen op een kandidaat-Europarlementariër die op een Nederlandse kieslijst staat en een Fransman alleen op een Franse. Transnationale kieslijsten maken het mogelijk om ook op een andere Europeaan te stemmen.

De verschillende Europese politieke partijen, zoals de christendemocraten, liberalen en de groenen, stellen dan ieder hun Europese kandidatenlijst op. In iedere lidstaat kun je dan op een van deze kandidaten stemmen. Daarnaast stem je voor een kandidaat uit je eigen lidstaat. Je brengt dus twee stemmen uit.

GroenLinks is voorstander van deze transnationale kieslijsten. De Nederlandse kiezer kan dan niet alleen op een GroenLinkser stemmen, maar ook op een Duitse of Franse kandidaat van de Europese Groene Partij.

De lijsttrekkers, of in goed eurojargon spitzenkandidaten, van de Europese partijen, kunnen zo naar voren geschoven worden als kandidaat voor het voorzitterschap van de Europese Commissie. Zo bieden transnationale kieslijsten de Europese stemmers een duidelijke keuze.

Sinds het Verdrag van Lissabon heeft het Europarlement de kans om bij zijn eigen zetelverdeling ruimte te scheppen voor deze grensoverschrijdende kieslijsten. Maar  voordat dit werkelijkheid wordt, moeten de EU-landen unaniem de Europese kieswet wijzigen. Onder andere het Nederlandse kabinet is geen voorstander van transnationale kieslijsten, waardoor er nog weinig beweging zit in de discussie in de Raad van Ministers. Ook in het Europees Parlement is er op dit moment geen meerderheid voor het invoeren van transnationale kieslijsten.