Migratie

Een EU zonder binnengrenzen heeft gezamenlijke regels nodig voor mensen die van buiten komen. Voor toeristen en zakenreizigers, maar ook voor mensen die asiel aanvragen en voor andere migranten.

Tot de vluchtelingencrisis zijn op dit vlak positieve ontwikkelingen geweest. Zo ontwikkelde de EU een Gemeenschappelijk Europees asielbeleid met meerdere richtlijnen en verordeningen die asielzoekers meer zekerheid hebben gegeven en de rechten van hen aanzienlijk heeft verbeterd.

Helaas is de trend nu omgekeerd van het helpen van de mensen die vluchten van oorlog en geweld naar hoe houden we ze tegen de EU binnen te komen. Dit staat op gespannen voet met Europese en internationale afspraken die vluchtelingen beschermen tegen het terugzenden naar landen waar ze te vrezen hebben voor hun leven (non-refoulement) en op het recht op asiel.

Ook bij andere vormen van migratie naar Europa, bijvoorbeeld voor arbeid of studie, ontbreekt het aan een gemeenschappelijk Europees beleid. Binnen de EU wordt migratie bevorderd, door de opheffing van de binnengrenzen (zie Schengen) en het vrij verkeer van personen. Die migratie binnen de Unie noemen we ‘mobiliteit’.